Mutsuz Punk

kırmızı bir at çizerdim,
kırmızı bir at,
bak bu da kafası.

'nereden geldim nereye giderdim?'
bu da düşünen kafanın bana sorusu.
'sür beni sarp kayalıklara oradan aşağısı başka yerin konusu'
'ah' dedi senin durumun fena',
'ah' dedi, ' kalbinde bu neyin acısı?'

dayanamaz kalbimin içinden çıkardım
utanmadan dünyaya tepeden bakardım!
kimse beni bilmez,
bilmez beni bilmez,
bilmez beni kimse, ben hep saklandım

' yanmalısın sönmelisin ruhları incitmeli...
inanırken yalanlara delirmiş olmalısın!
bakmalısın görmelisin acıyan yerler neresi?
varmak için heplere önce hiçi göze almalısın
ah o kızgın bakışın birde üzgün bakışın
yüzlere gülüşün ve anidir düşüşün! '

üzülmeye gelmez, giderdim aramaya ruhumun parçalarını
üzerime bir bir dikerdim
beni nasıl isterdin?
tek parça

yoksun, nedenin yoksa!
kime güler yüzün?
kime ağlarsın?

-bi sandalye çek ve otur,
mumlar var, mumları yak
anlatacaklarım uzun, uzundur yollar
ve her ne yöne gidersen git
beter gibi sonsuz ama
yoksun nedenin yoksa!-

yokum nedenim yok benim!
kime güler yüzüm?
kime ağlarım?
duruyorsan ne duruyorsun?
yarına kalsam ne umuyorsun?

ağlarla kaplı hiç bilemezsin!
her yanım her sözüm her savaşım her yönüm
öyle zor, öyle zor geliyor ki her yeni gün...